De schola cantorum is, zoals de naam zegt, de plaats van het zangkoor.
Maar bij het zangkoor in de kerk denken oudere katholieken vooral aan een
balkon achter in de kerk, daar waar ook het orgel staat. De term 'schola cantorum'
wordt alleen gebruikt voor de uit de
vroeg-christelijke basilieken
stammende
inrichting van het
kerkinterieur,
waarbij vóór het
bema,
een flink stuk van het
schip
werd omheind door fraaie
cancelli.
De ontwikkeling van de liturgie, waarbij paus Gregorius de Grote (590-604) een grote rol speelde,
gaf de zang een belangrijkere plaats in de eredienst. Ook letterlijk, dus.
De schola cantorum is vooral bekend uit Italië, Rome heeft enkele fraaie
voorbeelden bewaard. Omdat de plaats zonder afbakening niet herkenbaar is,
wordt bij de schola cantorum meestal dat wat eromheen is,
in één en dezelfde adem genoemd: cancellus,
epistel-ambo,
evangelie-ambo
en
paaskandelaar.
Tekst: Jean Penders (03-2008). Bronnen: zie literatuurlijst. Anonieme afbeelding
